کد مطلب:1626 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259
احکام شکار کردن با اسلحه
2610- اگـر حـیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شكار كنند و بمیرد با پنج شرط حلال و بدنش پاك است : اول آن كه اسلحه شكار مثل كارد و شمشیر برنده باشد , یا مثل نیزه و تیر , تیز باشد كه به واسطه تیز بـودن , بدن حیوان را پاره كند و اگر به وسیله دام یا چوب و سنگ و مانند اینها حیوانی را شكار كنند پاك نمی شود , و خوردن آن هم حرام است و اگر حیوانی را با تفنگ شكار كنند , چنانچه گلوله آن تیز باشد كه در بدن حیوان فرو رود و آن را پاره كند پاك و حلال است .
و اگـر گـلوله تیز نباشد بلكه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بكشد یا به واسطه حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن , حیوان بمیرد پاك و حلال بودنش اشكال دارد.
دوم كسی كه شكار می كند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد و اگر كافر غیر كـتابی یا كسی كه در حكم كافر است - مانند نواصب - حیوانی را شكار نماید , آن شكار حلال نیست , بلكه كافر كتابی هم اگر حیوانی را شكار كند و نام خدا را هم ببرد آن حیوان بنابر احتیاط حلال نمی شود.
سوم اسلحه را برای شكار كردن آن حیوان به كار برد و اگر مثلا جایی را نشان كند و اتفاقا حیوانی را بكشد , آن حیوان پاك نیست و خوردن آن هم حرام است .
چـهـارم در وقت به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد , و چنانچه پیش از خوردن به هدف نام خدا را ببرد باز هـم بنابر اقوی كفایت می كند ولی اگر عمدا نام خدا را نبرد شكار حلال نمی شود , ولی اگر فراموش كند اشكال ندارد.
پـنجم وقتی به حیوان برسد كه مرده باشد , یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حرام است .
2611- اگـر دو نـفر حیوانی را شكار كنند , و شكار یكی از آنان با مراعات شرایط گذشته باشد , ولی شكار دیگری فاقد بعضی از آنها باشد مثلا یكی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمدا نام خدا را نبرد , آن حیوان حلال نیست .
2612- اگـر بـعـد از آن كه حیوانی را تیر زدند مثلا در آب بیفتد و انسان بداند كه حیوان به واسطه تیر و افـتـادن در آب جـان داده , حلال نیست بلكه اگر نداند كه جان دادن آن فقط به واسطه تیر بوده , حلال نمی باشد.
2613- اگـر با سگ غصبی یا اسلحه غصبی حیوانی را شكار كند , شكار حلال است و مال خود او می شود , ولی گذشته از این كه گناه كرده , باید اجرت اسلحه یا سگ را به صاحبش بدهد.
2614- اگـر بـا آلـت شكار چون شمشیر بعضی از اعضای بدن حیوان مانند دست و پا را از او جدا كنند آن عـضـو حـرام مـی بـاشد , ولی چنانچه آن حیوان را با مراعات شرایط گذشته در مساله ( 2610 ) سر ببرند بـاقیمانده بدن او حلال می شود , و اما اگر آلت شكار - با شرایط گذشته - بدن حیوان را دو قسمت كند و سر و گردن در یك قسمت بماند و انسان وقتی برسد كه حیوان جان داده باشد , هر دو قسمت حلال است و هـم چـنـین است اگر حیوان زنده باشد ولی به اندازه سر بریدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سر بریدن وقـت بـاشد و ممكن باشد كه مقداری زنده بماند , قسمتی كه سر و گردن ندارد حرام و قسمتی كه سر و گردن دارد , اگر سر آن را به دستوری كه در شرع معین شده ببرند حلال و گرنه آنهم حرام می باشد.
2615- اگـر با چوب یا سنگ یا چیز دیگری كه شكار كردن با آن صحیح نیست حیوانی را دو قسمت كنند قـسـمتی كه سر و گردن ندارد حرام است و قسمتی كه سر و گردن دارد , اگر زنده باشد و ممكن باشد كـه مقداری زنده بماند , و سر آن را به دستوری كه در شرع معین شده ببرند حلال و گرنه آن قسمت هم حرام می باشد.
2616- اگـر حـیـوانـی را شـكـار كنند , یا سر ببرند و بچه زنده ای از آن بیرون آید , چنانچه آن بچه را به دستوری كه در شرع معین شده سر ببرند حلال و گرنه حرام می باشد.
2617- اگر حیوانی را شكار كنند یا سر ببرند و بچه مرده ای از شكمش بیرون آورند , در صورتی كه مردن بچه پیش از كشتن آن حیوان نباشد و هم چنین به سبب دیر بیرون آوردنش از شكم آن حیوان نمرده باشد , چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد , و مو یا پشم در بدنش روییده باشد پاك و حلال است .